بعضی از مردم فکر میکنند نمک دریا سالمتر از انواع دیگر نمک است و فواید متعددی دارد. اما تحقیقات کمی برای این ادعاها وجود دارد.
نمک دریا از تبخیر آب نمک به دست میآید. مردم سراسر جهان از سالها قبل از آن استفاده میکردند و امروزه معمولاً در بسیاری از آشپزخانهها یافت میشود. البته به غیر از کاربردهای آشپزی، نمک دریا اغلب به اسکراب بدن، حمام، نوشیدنیها و محصولات بیشمار دیگری اضافه میشود.
نمک دریا بیشتر از کلرید سدیم تشکیل شده است؛ ترکیبی که به تنظیم تعادل مایعات و فشار خون در بدن کمک میکند.
با وجود آنکه حداقل فرآوری شده است، حاوی برخی مواد معدنی از جمله پتاسیم، آهن و کلسیم است. این یکی از دلایلی است که اغلب از نظر تغذیهای برتر از نمک خوراکی در نظر گرفته میشود، نمکی که به شدت آسیاب شده و اکثر مواد مغذی آن حذف شده است. با این حال، مواد مغذی موجود در نمک دریا فقط در مقادیر کمی وجود دارد. شما باید مقادیر بسیار زیادی از آن را بخورید تا حتی به مقدار پتاسیم، آهن، کلسیم یا منیزیمی که به راحتی میتوانید از غذاهای کامل دریافت کنید، نزدیک شوید.
نیلوفر صدری، مشاور تغذیه و رژیم درمانی درباره مصرف نمک دریا میگوید: مصرف نمک دریا به دلیل ناخالصیهای فراوان (وجود فلزات سنگین همچون سرب، کادمیوم، جیوه، آرسنیک و. .) و فقدان ید به هیچ عنوان توصیه نمیشود. ناخالصیهای موجود در نمک دریا منجر به بروز عوارضی نامطلوب در اندامهای گوارشی، کبدی و کلیوی شده و در مواردی ایجاد مسمومیت میکند.
جلوگیری از جذب آهن
به گفته این مشاور تغذیه، ناخالصیهای موجود در نمک دریا از جذب آهن مواد غذایی جلوگیری میکند و به خصوص در خانمها و مادران باردار موجب تشدید کم خونی فقر آهن میشود. ناخالصیهای نمک دریا میتواند در تک تک سلولهای بدن سبب التهاب، بدخیمی و بروز انواع سرطان شود. نمکهای تصفیه شده یددار به دلیل خالص بودن ید را برای مدت بیشتری حفظ کرده و طعم شوری بیشتری دارند، بنابراین میتوان مقدار کمتری نمک مصرف کرد.