مروری بر تاریخچه نمک در ایران و تأثیرگذاری آن بر فرهنگ و ادبیات ایرانیان

تاریخ به روایت شوری

نمک این ماده معدنی با‌ارزش و پر‌طرفدار که تقریباً در طبخ هر نوع غذایی از آن استفاده می‌شود و علاوه بر آن به‌عنوان یکی از مواد مورد نیاز و حیاتی برای بدن انسان به لحاظ درمانی و دارویی هم دارای ارزش و اهمیت است، داستان‌ها و ماجرای تاریخی بسیار جالب و خواندنی دارد. در طول تاریخ چه جنگ‌هایی که بر سر نمک به راه نیفتاده و چه خون‌ها ریخته نشده است!

احتمالا در بازپخش سریال «جومونگ»، جنگ بر سر نمک هم توجه شما را جلب کرده و تعجب کرده باشید که چطور بر سر یک ماده خوراکی ساده، چنین جدال‌هایی وجود داشته. در وصف ارزش و اهمیت و جایگاه نمک بین اقوام و تمدن‌ها و فرهنگ‌ها همین نکته بس که در بسیاری از جوامع ازجمله کشور خودمان ایران چنان دارای اعتبار و قداست است که به آن قسم و سوگند می‌خورند یا وقتی از نمک کسی می‌خورند خودشان را مدیون طرف می‌دانند و از واژه نمک‌گیر‌شدن استفاده می‌کنند. در ادامه بخش‌هایی از تاریخچه نمک را مرور کرده و به تأثیرگذاری این ماده معدنی در فرهنگ و ادبیات ایرانیان اشاره می‌کنیم.

نمک در ایران؛ از استقرار آریایی‌ها تاکنون

در طول قرن‌ها، نمک کالایی باارزش در سراسر دنیا به‌حساب می‌آمد، تا حدی که تبدیل به یکی از کالاهای تجارتی مهم در جهان شد. حتی جنگ‌های بسیاری نیز برای دستیابی به آن شکل گرفته است. در ایران نیز این کالای با‌ارزش از اهمیت خاصی برخوردار بوده و هست و شاید از ۶ هزار سال قبل از میلاد مسیح(ع) مورد استفاده قرار گرفته باشد. در واقع از زمان استقرار آریایی‌ها، نمک در ایران مصرف می‌شد. در دوره‌های بعد نیز در کتب مورخان یونانی مثل هرودوت، به‌وجود معادن نمک در ایران اشاره شده است. پیشینه تجارت نمک در ایران باستان را می‌توان با کشف اجسادی متعلق به مردان نمکی مرتبط دانست. اجساد این ۶ مرد مومیایی شده در یک معدن نمک تاریخی واقع در چهرآباد از روستاهای اطراف شهر زنجان کشف شده است. این مردان احتمالاً بر اثر ریزش معدن حین انجام کار زیرآواری از نمک دچار چنین سرنوشت شومی شده‌اند. کاوشگران قدمت آنها را ۲ هزار و ۳۵۰ سال تخمین می‌زنند؛ یعنی دورانی که سلسله هخامنشیان بر ایران فرمانروایی می‌کردند. البته بررسی‌های بیشتر که توسط محققان انجام شده، حکایت از این امر دارد که استخراج نمک از این معدن در دوره‌های تاریخی دیگری مانند ساسانیان، سلجوقیان، قاجاریه و پهلوی نیز ادامه داشته است.

ضرب‌المثل‌هایی با طعم نمک

نمک بین ما ایرانیان همواره جایگاه خاصی داشته و دارد؛ از ارزش غذایی آن گرفته تا ضرب‌المثل‌های حکیمانه‌ای با بار نمک! یکی از معروف‌ترین این ضرب‌المثل‌ها، «هرچه بگندد نمکش می‌زنند وای به روزی که بگندد نمک» است. این ضرب‌المثل اشاره به این مهم دارد که وقتی حلال مشکلات، خود تبدیل به مشکل شود. از ضرب‌المثل‌های دیگر در وصف نمک می‌توان از ضرب‌المثل «نه به آن شوری شور نه به این بی‌نمکی» سخن گفت که از حد اعتدال گذشتن را مطرح می‌کند. یا ضرب‌المثل «بشکند این دست که نمک ندارد» که در وصف بی‌توجهی یا پاسخ بدی دیدن در عوض خوبی و دلسوزی‌کردن برای دیگران گفته شده است. همچنین ضرب‌المثل «آشپز که دو تا شد غذا یا شور می‌شه یا بی‌نمک» که از دخالت ناشیانه و بیجای چند نفر در انجام کاری روایت می‌کند. «آنقدر شور بود که خان هم فهمید» به‌معنای به ستوه‌آمدن صبورترین آدم‌ها بر اثر تکرار اشتباهات کسی، «هولی نمکی سرش آمده» به‌معنای شروع‌کردن کاری با شتابزدگی و بی‌سرانجام آن را رها‌کردن، «حرمت نان و نمک را نگه داشتن» که همان معانی «نمک‌پرورده بودن» یا «نمک‌گیر‌شدن» را دارد و ده‌ها ضرب‌المثل دیگر ازجمله ضرب‌المثل‌هایی هستند که به واسطه اهمیت نمک بین مردم خلق شده‌اند.

نمک و آداب و سنت‌های رایج

از اهمیت نمک همین بس که تأثیر بسزایی در غذا خوردن و آداب و رسوم مردم از گذشته تاکنون داشته و دارد. به‌عنوان مثال یکی از آداب رایج که از قدیم به آن اهمیت خاصی داده می‌شود و پیامبر بزرگ اسلام نیز به آن توصیه فراوان کرده است خوردن نمک قبل از شروع غذا و بعد از اتمام آن است. با خوردن نمک نه‌تنها دهان ضدعفونی می‌شود، بلکه در هضم غذا نیز تأثیر قابل توجهی دارد. از دیگر استفاده‌های نمک نیز می‌توان به رفع چشم زخم اشاره کرد. در فرهنگ ایرانی چشم زخم تاریخچه‌ای طولانی دارد و راه‌حل‌های مختلفی هم برای آن درنظر گرفته می‌شود که ریختن نمک در جیب لباس یا استفاده از سنگ نمک یکی از این روش‌ها به‌حساب می‌آید. البته چشم زخم مختص به فرهنگ ما نیست و مردم بسیاری از کشورهای دنیا و از دیرباز معتقد بودند که چشم زخم باعث بدشانسی یا اتفاق ناگوار برای جان و مال آنها می‌شود و برای دفع این بلا تمهیداتی می‌اندیشیدند که نمک یکی از آنهاست. یکی دیگر از آدابی که اهمیت نمک را بازگو می‌کند، رسم ریسه کلوچه و کیسه نمک است که بیشتر میان مردم کردزبان رواج دارد. با شروع‌ماه رمضان، زنان کردزبان کلوچه‌هایی بسیار کوچک و یک شکل می‌پزند و آنها را به نخ می‌کشند. ریسه کلوچه را به کیسه نمکی که قرار است در خوراک‌ماه رمضان از آن استفاده شود می‌بندند تا خیر و برکت به اموال‌شان برسد.

انواع مختلف نمک که باید آنها را بشناسیم

نمک هم مانند بسیاری از خوراکی‌ها انواع مختلفی دارد که آشنایی با آنها خالی از لطف نیست.

نمک خوراکی

نمک خوراکی از سدیم و کلر ساخته شده و در آب محلول است، از مهم‌ترین املاحی است که در خوراک روزانه مورد انسان‌ها به‌کار می‌رود.

نمک دریا

نمک دریا از تبخیر آب دریا ته‌نشین می‌شود. نمک دریا، نمکی تصفیه نشده‌ است و ناخالصی‌های گوناگون دارد؛ ازجمله فلزات سنگین (سرب و آرسنیک) که سرطان‌زا هستند. البته در این مورد بین دانشمندان اختلاف جدی وجود دارد؛ چرا که دریاچه‌های مختلف و با مواد معدنی متفاوتی در سطح ایران وجود دارد و نمی‌توان نمک همه این دریاچه‌ها را در یک جمله رد یا تأیید کرد.

نمک یددار

از آنجا که کمبود عنصر ید در رژیم غذایی انسان موجب بیماری‌های گوناگون مانند گواتر می‌شود، معمولاً به نمک خوراکی تصفیه شده، پتاسیم یدات نیز اضافه می‌کنند تا مصرف‌کنندگان از آن بهره‌مند شوند و مقدار لازم روزانه را دریافت کنند. این محصول نمک یددار نامیده می‌شود.

نمک صنعتی

نمک صنعتی نمکی است که درجه خلوص آن کمتر از نمک طعام است و یددار نیست. خلوص نمک صنعتی کمتر از ۹۵‌درصد است.

پیام بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *